Vervolgblog: SDN de nieuwe kiloknaller?

1 min. leestijd

Share

Minder in de vergaderkamer… en meer uw oude vertrouwde spreadsheet in , was de verwensing die ik aan het begin van het jaar meegaf. Ofwel minder mooie marketing en meer focus op de werkelijke meerwaarde van SDN. In mijn vorige blog doelde ik hier op het feit dat ik de term SDN behoorlijk over gehypet vindt en dat ik graag de gesprekken wat meer zou zien gaan over de werkelijke verdienmodellen van deze techniek.

Uit de feedback die ik kreeg op het stukje blijkt echter dat het vaak toch lastig wordt gevonden om de business case voor SDN hard en concreet te maken. Termen als ease-of-provisioning en snellere time-to-market zijn moeilijk monetair uit te drukken en voor extra functionaliteit is vaak geen initiële vraag en derhalve geen budget.

Om wat meer inzage te geven in de werkelijke business-case achter SDN, hoop ik dan ook met dit stukje wat duidelijker uiteen te zetten waar het potentieel ligt; een idee te geven met welke scope naar SDN gekeken moet worden; en wat handvatten te geven om SDN concreet naar een situatie te vertalen.

De biljoenen dollars liggen op straat…..

Als je de rondslingerende slidedecks mag geloven van de grote fabrikanten dan is de business case zo klaar als een klontje. Met een druk op de knop laten ze je zien dat er biljoenen dollars op straat liggen en vertellen ze je dat je gek bent als je niet als early adopter instapt. Maar in concrete use-cases en offertes lijkt vaak de initiële investering hoger te liggen dan bij een traditioneel netwerk. Dus waar liggen al die beloofde dollars dan?

SDN kent weldegelijk een enorm potentieel en deze nieuwe techniek gaat u dan ook uiteindelijk tot die lagere poortprijs brengen waar we allemaal naar zoeken. Om u te helpen dit wat beter tastbaar te kunnen maken, onderstaand een paar belangrijke aandachtspunten om inzichtelijk te maken waar hem dit in ligt.

Meer op de balans en een langere adem

In de meeste gevallen wordt SDN belicht als onderdeel van een netwerk migratie of bij kwalificatie van een of meerdere nieuwe netwerk producten. Doordat veel bedrijven projectmatig naar de verschillende onderdelen van IT kijken en ze individueel evalueren, wordt de meerwaarde van SDN (over de volledige IT infrastructuur heen) vaak niet of slecht zichtbaar. De business case achter SDN vraagt namelijk een wat meer holistische benadering.

SDN raakt namelijk echter zoveel verschillende functionele aspecten van de IT infrastructuur dat in een projectvorm de initiële meerprijs vaak niet kan worden verrekend. De extra functies (services) en besparingen die SDN hierop kan bieden (zoals bijvoorbeeld op securitydiensten) worden dan ook vaak niet meegenomen omdat ze in een andere vorm (vaak traditioneel als appliance) al aanwezig zijn in de IT infrastructuur en nog niet afgeschreven zijn.

De werkelijke meerwaarde van SDN inzichtelijk maken vraagt dan ook meer een roadmap-achtige benadering (meer-jaren begroting), waarbij juist de kosten en afschrijvingen op dergelijke services wel kunnen worden meegenomen. Hier draait de meerwaarde van SDN namelijk om. SDN vraagt dan ook meer geduld voordat het op de balans (in Euro’s) zijn werkelijke waarde laat zien doordat veel netwerkdiensten (services) pas over langere tijd integraal onderdeel kunnen worden van de oplossing.

Beter schaalbaar, minder risico

Het uitrollen van nieuwe functionaliteiten vraagt in de regel enorme investeringen vooraf en veelal moet die beetje bij beetje worden terug verdient. Financiering is in de IT een gewoontegoed en leasemaatschappijen, banken en investeringsfondsen gedijen dan ook bij uitstek aan de enorme behoefte aan geldinjecties die IT bedrijven nodig hebben bij het opzetten van IT projecten. De term “Pay-as-you-grow” werd dan ook met open armen ontvangen toen deze rond 2002 in de markt als alternatief door het bedrijf “IKnowWare” werd geïntroduceerd.

De risico’s die IT bedrijven nemen bij het schalen van IT Infrastructuur (capaciteit, functionaliteit) in het traditionele model, zijn bij de aanschaf ervan dan ook groot. Van apparatuur als bijvoorbeeld routers, firewalls en/of loadbalancers moet voor langere perioden de capaciteitsbehoefte worden ingeschat doordat ze afschijven over meerdere jaren. Dit gaat regelmatig mis waardoor dergelijke “services”; ofwel een bottleneck worden aan het eind van een levensduur, ofwel achteraf een veel te zware investering blijken te zijn geweest. Maar ook doordat nieuwe functionaliteit of techniek in oude inzichten en verdienmodellen veel schade toe kan doen.

Door de intelligentie van het netwerk en netwerkdiensten uit de fysieke apparatuur te halen en onder te brengen in de virtualisatielaag (Hypervisor) ontstaat een veel beter te dimensioneren homogene netwerkomgeving. Capaciteit, functionaliteit en de behoefte eraan kunnen namelijk veel beter passend op elkaar worden afgesteld en kunnen on-the-fly worden bijgesteld. In wezen de essentie van SDN, maar ook de belangrijkste reden om vanuit een financieel oogpunt hier naar te gaan kijken (zie twee alinea’s verder).

Intelligentie in een virtuele vorm toevoegen aan het netwerk, haalt namelijk de afhankelijkheid van veel individuele (vaak vendor afhankelijke) hardware platformen weg. En hiermee dus ook de noodzaak van het grootschalig investeren in deze dozen. Doordat de benodigde hardware dynamisch door de hypervisor uit de server/storage omgeving wordt toegewezen loopt u hier dan ook een veel kleiner en overzichtelijke risico mee en kunt de oplossing veel fijnmaziger inrichten op uw werkelijke verbruik.

Servicing, service en servers

Ofwel beheer, diensten en VM’s. Jaja, dus toch nog aanhakend op het marketing “provisioning” verhaal waar u zoveel over hoort op dit moment. Wat een belangrijk beheers aspect is van SDN is dat de aansturing van het netwerk niet alleen verplaatst naar een controller/virtualisatielaag, maar je ook de aansturing ervan in hoge mate automatiseren.

Dit kan, bijvoorbeeld bij het opbouwen en/of in stand houden van een 24-uurs dienstverlening naar klanten een hele belangrijke afweging zijn. Door 1e en 2e lijns beheersactiviteiten op het netwerk en de omliggende netwerkdiensten te vereenvoudigen en vanuit een centrale tools (controller/hypervisor) beschikbaar te maken, kan dit ook door beheerders worden opgepakt met achtergrond in andere IT disciplines dan de fysieke netwerk infrastructuur. U wordt minder afhankelijk van kennis van een persoon, door het netwerk een voor breder intern publiek en vanuit de hypervisor beschikbaar en beheersbaar te stellen.

Een ander belangrijk aspect is hierbij ook de time-to-market van het netwerk. Nu inmiddels in bijna alle datacentra de computing en storage wel is gevirtualiseerd, kost het aanmaken van een server slechts een enkele druk op de knop. Het echter veilig en betrouwbaar beschikbaar stellen van deze server daarentegen is in een traditionele netwerk omgeving (zeker de grote) vaak lastiger. In organisaties die waarin de IT omgeving veel aan verandering onderhevig is, of waarbij interne controle/procedures zijn ingebracht om de veiligheid hiervan te garanderen kunnen de aanpassingen aan het netwerk die nodig zijn tot veel vertraging leiden. Het dynamisch toewijzen van deze diensten en het policy gebaseerd inrichten ervan maakt het netwerk veel flexibeler in lijn met rest van de IT omgeving.

Andere tijden, andere rekeneenheden, anders op de balans

Een van de eerste zaken die Napoleon in 1799 deed, toen hij na een staatsgreep zichzelf tot eerste consul van Frankrijk benoemde, was het was het opnieuw vaststellen van de meter, de kilo en de liter als eenheidsmaat. Het was het einde van de verlichting waarin de Franse wetenschap zijn hoogtij beleefde en dankzij de enthousiaste veroverdrang van Napoleon werden deze maten als snel als standaard door heel Europa verspreid. Het Metrieke stelsel was hiermee geboren.

IT kent een zelfde uitdaging als degene die Napoleon met zijn metrieke stelsel oploste. Alleen zullen wij het helaas voorlopig nog met de eigengereide rekenmethoden en licentie structuren van de tientallen verschillende fabrikanten moeten doen; en missen organisaties als de IEEE en de IETF de slagkracht van de kleine Franse dictator om hier paal en perk aan te stellen. Waar u wellicht gewend bent te rekenen op basis van throughput of prijs per poort komen bij het virtualiseren van het netwerkdiensten ineens rekeneenheden naar voren als bijvoorbeeld per VM, per CPU, en/of per Socket. Het rekenen met en naar al deze verschillende maten maakt het doorrekenen van de business case achter SDN helaas dan ook extra complex.

Toch is het belangrijk om hiermee aan de slag te gaan doordat hier juist als organisatie veel winst te halen valt. Een belangrijk voordeel van deze virtualisatie is namelijk dat de prijs van het netwerk veel schaalbaarder naar de prijs van een server of een VM kan worden doorgerekend zoals we deze beweging ook in de computing/storage markt hebben gezien. Het netwerk en de diensten eromheen kunnen immers op dit detailniveau worden mee geschaald. Dit geeft een veel reëler een beeld van uw werkelijke kosten voor de dienst die u uiteindelijk aan uw klant levert. Veel verborgen kosten zoals bijvoorbeeld de afschrijving op afgenomen overcapaciteit komen hierdoor niet of in veel mindere mate voor en doordat hardware virtueel aan de dienst wordt aangeboden is ook nog eens veel minder overcapaciteit op systemen nodig.

Maar naast de het fijnmaziger kunnen berekenen van kosten vindt er, door SDN te implementeren en netwerkdiensten te virtualiseren, nog een andere belangrijke financiële verandering plaats. Waar namelijk voorheen voor veel netwerkdiensten vooraf investeringen (CAPEX) moesten worden gemaakt, worden in een SDN omgeving veel diensten juist als licentie of abonnement aangeboden (OPEX). Grootschalige investeringen vooraf, verschuiven dan ook meer en meer naar jaarlijks terugkomende kosten na gelang gebruik. Hiermee krijgen deze een andere plaats op de balans en zijn ze veel meer in lijn met de wijze waarop u uw diensten naar u klant doorbelast. Het verlaagd dan ook uw kapitaalbehoefte bij het technisch invullen van nieuwe en het vervangen van bestaande diensten.

Tot Slot

Zoals aangegeven is het nu al mogelijk om uw traditionele netwerkomgeving volledig te virtualiseren. Hoewel voor sommige diensten het aanbod van aanbieders nog wat klein is, is het er dus al wel een invulling voor en zijn ze te vertalen naar bijvoorbeeld een prijs per een gebruiker of een VM. Dit maakt het dus nu al goed mogelijk om deze diensten mee te begroten, waarmee dit belangrijke aspect (uw nieuwe prijs per gebruiker/server) in de business case achter SDN wel volledig kan worden ingevuld.

Het is dan ook om deze reden dat ik van mening ben dat u nu al met SDN rekening moet houden. Terwijl in de markt gevraagde snelheden blijven stijgen en bandbreedte prijzen blijven dalen worden we gedwongen consequent onze positie in de markt te blijven herzien. De potentiele invloed van SDN hierop is groot en geeft hiermee meteen de noodzaak om de techniek in afweging te nemen.

Dan tot slot, nog even een paar korte tips bij het opstellen van een business case, of in ieder geval een aantal belangrijke keynotes om de waarde van SDN inzichtelijk te maken:

Tip 1: Vergelijk niet ‘switch-by-switch’ en ‘feature-by-feature’, maar vergelijk het hele pad

SDN verandert namelijk veel meer dan alleen uw netwerk zelf. De gemakkelijkste manier om dit te doen is om bij de kosten van een traditionele oplossing de afschrijving op uw netwerkdiensten te tellen, en dit te vergelijken met een SDN inclusief deze nieuwe diensten. U vergelijkt dan het volledige pad van server tot client in plaats van slechts een onderdeel wat een veel reëler beeld geeft.

Tip 2: De winst van SDN ligt bij de netwerkdiensten en niet het netwerk

SDN komt vaak pas ter sprake als er over de toekomt van het netwerk word nagedacht. Dit terwijl netwerkdiensten als security bijvoorbeeld vaak een veel grotere impact kunnen hebben op het tempo waarmee SDN rendeert. Een grootschalige security migratie kan wellicht dan ook een betere basis/aanleiding vormen voor de business-case dan de vervanging van het netwerk zelf.

Tip 3: Kies “Open”

Zowat elke oplossing is “Open” als we de vendoren moeten geloven. Maar in werkelijkheid ziet dit speelveld er echt anders uit. Het is belangrijk om een stip op de horizon te zetten en om op het controlling en hyporvisor aspect van SDN af te wegen met welke fabrikant/oplossingsrichting u in zee gaat. Het is namelijk niet zo dat er een standaard is. Er zijn er meerdere en deze kunnen elkaar goed bijten.

Tip 4: Wees niet bang voor wat er nog niet is

Rome is niet in een dag gebouwd, zoals ze zeggen, en dat geldt natuurlijk ook voor SDN. Gepast conservatief kijken naar SDN is dan ook helemaal niet slecht. Zeker niet gezien het feit dat er met name op het dienstenvlak nog erg veel nieuw is en nog “proven technologie” moet worden. Wees echter wel bewust van het feit dat alles wat u nu aanschaft wat niet in een SDN model/design past, wellicht niet het eind van zijn beoogde levensduur gaat halen. Het open houden van “de mogelijkheid tot ” is bij de kwalificatie van producten dan ook vooral essentieel.

Tip 5: Wacht niet met de business case

Het kost u wellicht wat rekenwerk, maar de meeste informatie is goed voorhanden en de som is goed te maken. Ook al investeert u dit jaar niet of weinig, het is belangrijk om in te kunnen schatten wat deze beweging met uw marktpositie en propositie gaat doen.

Nog meer tips? Reageer op mijn blog en deel ze met u medemens. Meer informatie nodig? Schroom niet om me eens te bellen.

Met vriendelijke groet,

Jan Willem Sipman

Account manager Infradata

+316-24191881

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Ontvang het laatste security nieuws, inzichten en markttrends in jouw inbox.

Artikelen

Meer updates